Przede wszystkim podmioty, u których w związku z pandemią wystąpił spadek przychodów ze sprzedaży towarów lub usług, a w związku z tym, nastąpił też istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń, mogą podjąć szereg kroków względem swoich pracowników, z których najważniejsze to:

• obniżenie wymiaru czasu pracy maksymalnie o 20%, nie więcej jednak niż do do 0,5 etatu (przy czym wynagrodzenie pracownika nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy pracownika przed jego obniżeniem);
• objęcie pracownika przestojem ekonomicznym (przy czym takiemu pracownikowi pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż minimalne wynagrodzenie za pracę).

Pamiętać przy tym trzeba, że jedną z głównych przesłanek możliwości zastosowania ww. uprawnień stanowi iloraz kosztów wynagrodzeń pracowników (wraz ze składkami ZUS odprowadzanymi przez pracodawcę) i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług w miesiącu, w którym wystąpił istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń, który to iloraz musi wynosić co najmniej 0,3.

Zgodnie z nowymi przepisami w trakcie obowiązywania stanu epidemii lub stanu epidemiologicznego związanego z SARS-CoV-2, pracodawca jest również uprawniony do udzielenia pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 30 dni. Decyzja ta następuje z pominięciem planu urlopów, a pracownik jest zobowiązany do wykorzystania tego urlopu.

Kolejną nowością wprowadzoną przez Tarczę 4.0, jest uprawnienie podmiotu na rzecz, którego ustanowiono zakaz konkurencji (a więc pracodawca, zleceniodawca etc.) – może wypowiedzieć umowę dotyczącą takiego zakazu w terminie 7 dni, co skutkuje wygaśnięciem obowiązku wypłaty odszkodowania związanego z zakazem. Zgodnie z przepisami uprawnienie to dotyczy stosunku pracy oraz następujących umów: i) agencyjnej; ii) zlecenia; iii) o dzieło; iv) innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu.