Prawo autorskie - dzieła wchodzące do domeny publicznej w 2025 roku

Początek roku to znaczący czas dla wielu dzieł artystycznych, które przechodzą do domeny publicznej. Ale co to tak naprawdę oznacza i jakie ma konsekwencje prawne oraz kulturowe?

W 2025 roku w Unii Europejskiej do domeny publicznej trafią dzieła takich twórców jak:

• Henri Matisse, Frida Kahlo i André Derain (malarstwo),
• Robert Capa (fotografia),
• Zofia Nałkowska, Colette, Stig Dagerman i Martin Andersen Nexø (literatura).

W Stanach Zjednoczonych do domeny publicznej przejdą dzieła opublikowane w 1929 roku, które w UE już wcześniej mogły być swobodnie reprodukowane. Przykładami są:

• „Bolero” Maurice’a Ravela,
• postać Popeye’a, stworzona przez amerykańskiego rysownika Elziego Crislera Segara.

Co oznacza przejście dzieła do domeny publicznej?

Kiedy dzieło trafia do domeny publicznej, staje się dobrem wspólnym, z którego mogą korzystać wszyscy. Oznacza to, że artyści, edukatorzy i przedsiębiorcy mogą swobodnie wykorzystywać takie dzieła w swoich projektach, bez obawy o naruszenie majątkowych praw autorskich.

Dzieła w domenie publicznej mogą być adaptowane, reprodukowane czy przetwarzane, co otwiera drzwi do tworzenia nowych projektów artystycznych, materiałów edukacyjnych czy inicjatyw mających na celu zachowanie dziedzictwa kulturowego. Czy jednak takie korzystanie zawsze jest w pełni „wolne”?

Jak długo trwa ochrona praw autorskich?

Czas trwania ochrony praw autorskich różni się w zależności od kraju. Na mocy Konwencji Berneńskiej z 1886 roku, którą ratyfikowały 181 państwa, minimalny okres ochrony wynosi 50 lat od śmierci autora.

W Unii Europejskiej ochrona zazwyczaj trwa przez całe życie twórcy oraz dodatkowe 70 lat po jego śmierci. Oznacza to, że w 2025 roku do domeny publicznej w UE przechodzą dzieła twórców, którzy zmarli w 1954 roku. Podobne zasady obowiązują w Wielkiej Brytanii.

Z kolei w Stanach Zjednoczonych okres ochrony zależy od daty publikacji utworu. Dla dzieł stworzonych przed 1 stycznia 1978 roku ochrona wynosi 95 lat od daty pierwszej publikacji. Natomiast dla dzieł opublikowanych po tej dacie ochrona trwa przez życie autora oraz 70 lat po jego śmierci.

Te różnice prowadzą do ciekawych rozbieżności. Na przykład powieść „Rok 1984” George’a Orwella weszła do domeny publicznej w UE i Wielkiej Brytanii w 2021 roku, 70 lat po śmierci autora. W USA stanie się to dopiero w 2044 roku, czyli 95 lat od pierwszej publikacji.

Ograniczenia po wygaśnięciu praw autorskich

Mimo wygaśnięcia praw autorskich, inne przepisy mogą ograniczać korzystanie z dzieł w domenie publicznej. Przykładem są prawa do ochrony dziedzictwa kulturowego, które obowiązują w krajach takich jak Włochy czy Grecja. W niektórych przypadkach wymagają one uzyskania zgody i uiszczenia opłat za wykorzystanie dzieł, nawet jeśli znajdują się one w domenie publicznej.

Dodatkowo, prawa osobiste autora, takie jak prawo do autorstwa (wymóg przypisania twórcy) czy prawo do integralności dzieła (ochrona przed zmianami naruszającymi zamysł autora), mogą wprowadzać dalsze ograniczenia.