Od 1 lipca 2020 roku wiele zmieniło się w zakresie rozpoznawania sporów sądowych związanych z własnością intelektualną – mianowicie weszła w życie istotna nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, które określają, które sądy będą rozpatrywać sprawy z zakresu własności intelektualnej. Wcześniej rozpatrywały je wszystkie sądy, a sąd właściwy ustalano na podstawie ogólnych przepisów wyrażonych w kodeksie postępowania cywilnego.

Obecnie sprawy te w pierwszej instancji będzie rozpatrywać tylko 5 sądów okręgowych, tj. Sąd Okręgowy w Gdańsku, Katowicach, Lublinie, Poznaniu oraz Warszawie, zaś w drugiej jedynie Sądy Apelacyjne z Warszawy oraz Poznania. Pamiętać trzeba, że wyżej wskazane sądy okręgowe obecnie są również właściwe w sprawach dotyczących ochrony unijnych znaków towarowych i wzorów wspólnotowych (wcześniej w tych sprawach wyłącznie właściwy był Sąd Okręgowy w Warszawie).

Ponadto pamiętać należy, że zgodnie z art. 479(90) § 2 kodeksu postępowania cywilnego w sprawach własności intelektualnej dotyczącej programów komputerowych, wynalazków, wzorów użytkowych, topografii układów scalonych, odmian roślin oraz tajemnic przedsiębiorstwa o charakterze technicznym jest Sąd Okręgowy w Warszawie.

Na mocy nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego postępowanie w sprawach własności intelektualnej stało się postępowaniem odrębnym, a co za tym idzie sprawy te są rozpatrywane zgodnie z przepisami szczególnymi. Za najważniejsze nowe instytucje związane z tym rodzajem postępowania uznać należy:

• możliwość zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej przez sąd w przypadku gdy jest niemożliwe, oczywiście niecelowe lub nader utrudnione udowodnienie wysokości roszczenia;
• odrębna procedura zabezpieczenia dowodu, która pozwala na zgromadzenie materiałów, które m. in. są konieczne do udowodnienia istotnych faktów lub mogą zostać zniszczone przed ich przeprowadzeniem;
• możliwość żądania wyjawienia lub wydania środka dowodowego przez pozwanego, o ile powód uprawdopodobnił swoje roszczenie.

Wskazane wyżej instytucje mają na celu uproszczenie dochodzenia roszczeń, jak również zapewnienie prawidłowego przebiegu postępowania dowodowego, które wcześniej było podatne na obstrukcję ze strony pozwanego.